تأثیر حکمرانی بر شاخص عملکرد محیط زیست در کشورهای منتخب جهان

امروزه حکمرانی تبدیل به موضوعی مهم در مدیریت بخش دولتی شده است و این به واسطه نقش مهمی است که در تعیین سلامت اجتماع ایفا می کند. از طرفی هم فرآیند رشد و توسعه اقتصادی کشورها به گونه ای بوده که چالش های زیست محیطی به یکی از مهم ترین دغدغه های سیاست گذاران تبدیل شده است. بنابراین با توجه به منابع زیست محیطی، حکمرانی خوب یعنی شیوه ای که در آن، مدیریت تصمیم گیری ها منجر به ترویج توسعه پایدار شود. حال با توجه به اهمیت مسائل زیست محیطی، در این پژوهش تلاش شده است تا با استفاده از روش داده های تابلویی، تأثیر حکمرانی بر شاخص عملکرد محیط زیست در کشورهای منتخب جهان طی سال های 2006 تا 2010 آزمون گردد. به این منظور، کشورهای جهان به دو گروه توسعه یافته و درحال توسعه تفکیک شده اند. نتایج تحقیق با استفاده از الگوی اثرات ثابت و روش حداقل مربعات تعمیم یافته برآورد شده، نشان می دهد که در هر دو گروه از کشورها بین حکمرانی و شاخص عملکرد محیط زیست رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد، به گونه ای که در بازه ی زمانی مورد بررسی، بهبود شاخص های حکمرانی منجر به بهبود کیفیت زیست محیطی می شود. همجنین نتایج حاصل از برآورد مدل با استفاده از روش متغیرهای دامی، نشان از وجود تفاوت معنی دار بین تأثیر شاخص حکمرانی بر عملکرد شاخص محیط زیست در کشورهای توسعه یافته و کشورهای درحال توسعه دارد که از دلایل آن می توان به تفاوت ساختار سیاسی و نهادی دو گروه از کشورها مانند نبود چارچوب های قانونی قوی و منصف، بی ثباتی سیاسی و عدم وضع و اجرای قوانین زیست محیطی در کشورهای درحال توسعه اشاره کرد.